వనవాసాన్ని మరపించని పునరావాసంచెంచుజాతి క్షీణత మరింత వేగవంతం: రాయల్ బెంగాల్ టైగర్ గా పిలుచుకునే పెద్దపులులు దేశంలొ విలుప్తమవుతున్న జాతిగగుర్తించబడడం,చెంచు జాతికి ప్రాణసంకటంగా మారింది.నల్లమలను పులుల ఆవాసకేంద్రంగా గుర్తించిన కేంద్ర ప్రభుత్వము ఐదు జిల్లాల పరిధిలొ దేశంలోనే పెద్దదైన పులుల అభయారణ్యం శ్రీశైలం-నాగార్జునసాగర్ వైల్డ్ లైఫ్ శాక్చురీని ఏర్పాటు చేసింది.సుమారు పదివేల చ.కిమి పరిధి లొ విస్తరించిన తూర్పు కనమలలో భాగమైన నల్లమల అడవుల్లో మూడింట ఒక వంతు పైగానే పులుల అభయారణ్యం కోసం కేటాయించారు.దీంతో నట్టనడిమి నల్లమలలో తమ సహజ ఆవాసాలలో నివశించే చెంచులు తమతమ గూడేలు విడిచి మైదాన ప్రాంతాలకు పునరావాసం పేరిట వెళ్ళాల్సి వచ్చింది. మొక్కను పెరికి నాటితె బతుకుతుంది కాని చెట్టును పెరికి నాటితే బతుకుతుందా? అలాగే ఈ పునరావాసం చెంచుల పాలిటి శాపంగా మారింది.
ప్రభుత్వ ధాఖలాలో మాయమైన గిరిజన గ్రామము: కర్నూలు- గుంటూరు ప్రధాన రహదారిలో ఆత్మకూరు దాటిన తరువాత నలమల లో సుమారు 25km దూరం వెళ్ళాక ఎడమ వైపు ఓ మట్టి రోడ్డు ప్రారంభ మవుతుంది. ఈ దారిలో మరో 30km అడవిలో ప్రయాణం చేస్తే చిన్నిచిన్ని అందమైన గుడిసెలు కనిపిస్తాయి.అది చెంచుల రాజధాని అనదగిన పెద్దచెరువు చెంచుగూడెము. ఈగూడెంలో చెంచులే కాకుండా బోయలాంటి వెనుకబడ్డ కులాలతో పాటు,సుగాలి వంటి మైదాన ప్రాంత గిరిజన తెగల ప్రజలు కూడా ఇక్కడే జీవించేవారు.దాదాపు వెయ్యి మంది జనాభా వున్న ఈగూడేన్ని పులుల అభయారణ్యం కోసం ప్రభుత్వము ఖాళీ చేయించింది. పక్కనే చెరువు,పచ్చని అవాసం, అన్నీ విడిచి అక్కడి జనాభ పెద్దచెరువుకు దాదాపు 60km దూరంలో వున్న కొట్టాల చెరువు అనే మైదాన ప్రాంతానికి ప్రభుత్వముచే తరలించ బడింది. ఒకప్పుడు బ్రిటిష్ ప్రభుత్వం పెచ్చెరువులో ప్రభుత్వ ఆసుపత్రి, బాలికల వున్నత పాఠశాలను నిర్వహించింది.అటవీ,ఆరోగ్యశాఖల ముఖ్య కార్యాలయాలు ఇక్కడే వుండేవి. అలాంటిది ఏకంగా స్వతంత్ర భారత ప్రభుత్వం మాత్రం నశించి పోతున్న ఓ జంతు జాతిని ఉద్దరించడం కోసం విలుప్త దశలో వున్న మరో ఆదిమ మానవ జాతిని అశాస్త్రీయంగా పునరావాసం పేరిట తమ సహజ ఆవాసాలకు దూరంగా తరలించడంతో చెంచు జాతి మరింత క్షీణించడం మొదలైంది. గుర్తు తెలియని రోగాలతో ఎందరో చెంచులు పునరావాస గ్రామాలలో మరణించ సాగారు.చచ్చినవారు చావగా, మిగిలిన కొందరు తిరిగి తమ పాత గ్రామమైన పెచ్చెరువుకు తిరిగివెళ్ళారు.అప్పటికే రెవెన్యూ గ్రామముగా ప్రభుత్వ రికార్డుల నుండి పెచ్చెరువు తొలగి పోయింది.దీంతో వీరు ఓటుకైనా రేషన్ బియ్యానికైనా 40కి.మీ నడచి వెళ్ళాల్సి వస్తోంది.అసలు మొదటనుండి కూడా ఎలాంటి ప్రభుత్వ లెక్కదాఖలా లేని అటవీ గూడేలు నల్లమలలో ఎన్నో ఉండి చివరకు తమ ఉనికిని కూడా నిలుపు కోలేక కనుమరుగయ్యాయి.ఆత్మకూరు మండలం నల్లకాలువ గ్రామ పరిధిలొనినల్లమలలో రుద్రకోడు,పసురుట్ల అనే చెంచు గూడేలుండేవి.ముప్పై సంవత్సరాల క్రిందట అడవిలోని విప్పపూలు,సిరిమాని బంక,ఉసిరి,కుంకుడు కాయలు,చింతపండు,షర్బత్ గడ్డలు సేకరించి అమ్ముకుంటు జీవనం సాగిస్తూ హాయిగా ఉండేవారు. వారిని నాగరిక(?) సమాజంలోనికి తీసుకు వచ్చేందుకు అంటూ ప్రభుత్వం వారిని నల్లకాలువ గ్రామ సమీపంలోకి తీసుకు వచ్చి పునరావాసం కల్పించింది.ఆహారసేకరణ దశలోనే వున్న చెంచులకు వ్యవసాయ భూములందించింది.అయితే సరిగ్గా ముప్పై సంవత్సరాల తరువాత యాభై కుటుంబాలతో వచ్చినవారు పది కుటుంబాలు మాత్రమే బతికి బట్ట(?) కట్టగలిగారు.వీరి భూములు గ్రామాలకు చెందినవారి పాలయ్యాయి.చెంచులు రోజు గ్రామంలో అడుక్కు తిని బతకాల్సి వస్తోంది.స్వంతంగా కాచుకుని సారా సేవించిన వీరు గ్రామాలలో సారా కొని తాగేందుకు డబ్బులు ల కోసం దొంగలుగా మారాల్సి వస్తోంది.వ్యభిచారమంటే ఏమిటో తెలియని వారిలో కేవలం ఒకకప్పు కాఫి కోసం స్వంత భార్యతో వ్యభిచారం చేయించే వారు కూడా బయలు దేరారు.చివరకు 2000రూపాయలకు భార్యలను అమ్ముకునేవారు కూడా ఆజాతిలో తయారయ్యారు.ఇదంతా అశాస్త్రీయమైన పునరావాస ఫలితమేనన్న విషయం ఎందరికి అర్థ మవుతుంది.చెంచుల అభివృధ్దికోసమని ITDA అన్న సంస్థ ఉన్నా అది అందులోపని చేస్తున్న ఉద్యోగులను మాత్రమే కోటీశ్వరులను చేసింది.చెంచుల అభివృధ్ది మాత్రం ఇప్పటికీ ఎక్కడవేసిన గొంగడి అక్కడే అన్న చందాన మారింది.

చెంచులు అడవి తల్లి ముద్దుబిడ్డలు...దొడ్డ సంస్కృతికి జీవగడ్డలు<>నల్లమల అడవుల్లో మాత్రమే జీవించే చెంచుల(primitive tribe) అలవాట్లు,జీవన విధానం,సంస్కృతి వైవిధ్య భరితంగా ఉంటుంది. చేతిలొ విల్లంబులు,బుజాన గొడ్డలి,ముందు పెంపుడు కుక్క,వెనుక భార్య..ఇది పొద్దున్నే ఆహారసేకరణకు అడవి లోకి బయలు దేరే చెంచన్న తీరు. ఆరు నూరైనా ఇదిమారదు.పులి,రేచు కుక్కలు(wild dog's) లాంటి మాంసాహార జంతువులు వేటాడి వదలిన మాంసము,అడవుల్లో వుండే రకరకాల దుంపలు వీరి ఆహారం.ఆకలి తీరితే అడవిలోని పొదలే వీరి శయ్యాగారాలు. పగటి పూటే వీరి శృంగారం.రాత్రి మైధునం వీరికి నిశిద్దం.మగ్గి నేలరాలిన విప్ప పువ్వులను సేకరించి అధ్బుతమైన మధ్యాన్ని తయారు చేసుకుని సేవిస్తారు. ఇందుకు ఆడా,మగా,పిల్లలన్న తేడా లేదు. చెంచుల్లో మద్యపానం మొదట వ్యసనం కాదు. ఆహారపు అలవాటు మాత్రమే.ఇష్టపడ్డ అమ్మాయి తల్లిదండ్రులను ఒప్పించ డంతో వీరి పెళ్ళీ తంతు మొదలవుతుంది. తరువాత కొత్తబట్టలు తెచ్చి వాటిని ధరించి మేకనొ,గొర్రెనో కోసుకుని తిని తెల్లవార్లు ఆడిపాడీ అలసిసొలసి పడిపోవడంతో పెళ్ళి తంతుముగుస్తుంది. రాత్రంతా సారాజోరు సాగుతుందని వేరే చెప్పాల్సిన పనిలేదు.గొలుసన్న,ఈదన్న,మంతన్న లాంటిపేర్లు పెట్టుకుంటారు. తమదైన గిరిజన మాండలికంలో తెలుగు భాషనే మాట్లాడతారు.వెదురు బొంగులు,అడవిలో లభించే కాశిగడ్డితో వేసుకున్న చిన్న అందమైన పూరిగుడిసెలలో నివాసముంటారు. ఈగుడిసెలు వర్తులాకారంలో ఎంతో అందంగా ఉంటాయి. APటూరిజం వారు కూడా వీటి ఆకారం లోనే తమ రిసార్ట్ లను నిర్మించడం వీటి విశిష్టతను తెలియజేస్తుంది.ఇంతటి అందమైన ఇళ్ళు ఉన్నప్పటికి చెంచులు వీటిలో పగలు మాత్రమే ఉంటారు.రాత్రిళ్ళు ఇళ్ళలో పడుకుంటే పైకప్పు కూలి మరణిస్తామన్న మూఢనమ్మకంవల్ల ఆరుబయట నిద్రిస్తారు.ఇందుకోసం వీరు తయారు చేసుకున్న శయ్య కళాత్మకంగా ఉంటుంది. లావుపాటి వెదుర్లను పగలగొట్టి మంచ పై పరచడం వల్ల వెదురు పానుపు తయారవుతుంది.ఇది ఒరకంగా రచ్చబండలా ఉంటుంది.చెంచుల శరీరంలో భాగంగా మారిన విల్లంబుల తయారీలో కూడా చెంచుల కళాత్మకత ఉట్టిపడుతుంది.వింటికి అవసరమైన దబ్బ,వింటి నారి ఆసాంతం వెదురుతోనే తయారు చేసుకోవడం విశేషం. వెదురుతో ఎంతొ పనితనం ఉట్టిపడేలా తయారు చేసిన ఊసల ఓచివర ఇనుముతో బాణపు ములికిని పొదుగుతారు. రెండవ చివర గురిని నియత్రించడానికి పక్షి ఈకలనుఅమర్చుతారు.నల్లమల చెంచులు ఉపయోగించే ఈఅందమైన విళ్ళంబులను ప్రముఖ దర్శకుడు కేవిరెడ్డి తన శ్రీకృష్ణార్జునయుద్ధం సినిమాలో ప్రత్యేకంగా తెప్పించుకుని ఉపయోగించడం విశేషం.కొండవాగులలో చేపలు పట్టేందుకు ఉపయోగించే కొడిమె ను వెదురుతో అధ్బుతంగా తయారు చేసుకుంటారు.చెంచు పిల్లలలో సృజనాత్మకత పాలు కాస్త ఎక్కువే. నల్లమల అడవులో తిరిగే అన్నలు,పోలీసుల చేతులలో కనిపించే AK47,SLRతుపాకులను ఒకసారి చూస్తె చాలు చిన్నకత్తిని ఉపయోగించి వాటి నమూనాలను చిటికెలో తయారు చేయడం వారి ప్రత్యేకత.అడవుల్లో నిర్మాణం పనుల కోసం తిరిగే ట్రిప్పర్లను ఓమారు చూస్తే చాలు వాటి నమూనా తయార్. చెంచులలొ బహుభార్యత్వం అరుదు. వ్యభిచారం లేనేలేదు.వరకట్నం ప్రసక్తి లేదు. వరుసకు బావ ఐన వాడినే చెంచులు నమ్ముతారు. సోదరున్ని అసలు నమ్మరు.అటవీ ఉత్పత్తులను మైదాన ప్రాంతాలలో విక్రయించి తద్వారా స్వయంపోషితంగా ఉన్న నల్లమల చెంచు జాతి పరాయీకరణకు గురై కృషించి పోతున్న వైనం పై మరోసారి చర్చిద్దాం<>

నల్లమలలో మానవ జాతి అంతరించి పోతోంది ఎవరికైనా పడుతుందా............ తూర్పు కనుమల్లో భాగమైన నల్లమల అంటే చాలామందికి మావోయిస్టులు,వారిని వెంటాడి వేటాడిన గ్రేహవుండ్ పోలీసుల గురించి మాత్రమే తెలుసు.కాకపోతే కొందరు భావుకులకు దేవులపల్లి భావ కవితా ఝరికి ఆలంబనగా నిలిచిన ప్రక్రుతి రమణీయత గుర్తుకు రావచ్చును. కానీ ఇంకా ఆహారసేకరణ దశలోనే వున్న ఆదిమ గిరిజన తెగ అయిన చెంచులు కేవలం ఈ నల్లమలలో మాత్రమే వున్నారని,వారి జనాభా వేగంగా తరిగి పోతూ ప్రస్తుతం ముప్పై వేలలోపుకు చేరిందని, ఈ పతనం మరింత వేగవంతమై మరో రెండు మూడు దశాబ్దాల లోపే ఈజాతి నిర్మూలనై పోతోందని చాలా మందికి తెలియదు.ఒకప్పుడు స్వయంపోశితంగా ఉన్నత దశ అనుభవించి నేడు ఆకులు రాలినట్లు రాలిపోతున్న ఈ జాతిని తోటి మానవులుగా ఆదుకోవాల్సిన భాధ్యత మన మీద లేదంటారా ? కాని చెంచుల అభివ్రుద్ధి కోసం ఓ ప్రభుత్వ సంస్థ, దాని ద్వారా కోట్లాది రూపాయల నిధులు వెచ్చించినట్లు కనిపించినా కట్టుకోవడానికి గోచిపాతే వారికి ఇప్పటికీ గతి.ఓ రకం చెట్టు బెరుడును కాల్చి ఆబూడిదలో చింతపండును వేసి నీళ్ళు కలుపుకు తినే పరిస్థితే ఇంకా కొన సాగడం ఎంత అమానవీయం. ఇలాంటి తిండి వల్ల చెంచులలొ సమగ్ర ఆహార లోపం ఏర్పడి అనారోగ్యం పాలై రాలి పోతున్నారు. వేలాది సంవత్సరాలుగా చెంచులలో వర్ణసంకరం జరగక పోవడంతో జన్యువైవిధ్య లేక రోగనిరోధక శక్తిని కోల్పోతున్న వీరికి ముప్పై,నలభై సంవత్సరాలకే నిండు నూరేళ్ళు నిండుతున్నాయి. కర్నూలు,మహబూబ్ నగర్,ప్రకాశం,గుంటూరు,నల్లగొండ జిల్లాలలో విస్తరించిన నల్లమలలో పులుల అభయారణ్యంకోసం చెంచులను పునరావాసం పేరిట వారి ఆవాసాలకు దూరం చేయడంతొ వీరిలో కొంత జననస్టం జరిగింది.తనదైన పారంపరిక సంస్క్రుతి నాశనమైయ్యింది.ప్రకాశం జిల్లాలో వెలిగొండ ప్రాజెక్ట్ వల్ల ఇదే పరిస్తితి తలెత్తింది. పాలకవర్గాలనిశ్క్రియాప్రియత్వంతో్జాతిహననానికి గురవుతున్న చెంచుస్వేఛ్ఛకోసం మళ్ళీ మరికొంత సమాచారాన్ని పంచుకుందాం.

ముందుగా ఓ మాట

మన బతుకు మనం గౌరవంగా, సౌకర్యవంతంగా గడపలేని పలు నిర్బంధాల నడుమ జీవిస్తున్నాం. ఈ నిర్బంధాల సంకెలలను ఛేదించుకొని స్వేచ్ఛగా, విహంగంలా జీవించే అవకాశం కోసం...